شاعر : پوریا باقری نوع شعر : مدح و مناجات با ائمه وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل
شبـیه فـاطمه هستی، وقـار داری تو چـقـدر پیـش خـدا،اعـتـبار داری تو
کـنـارحوض حـیاط قـدیـم؛ فهـمـیـدم چـقـدر،ملـتـمـس بـیشـمار داری تو
فرشتهای و تمام جهان،به زیر پرت ملیکهای ودوصد، جاننثار داری تو
کویر قم،که بدون وجود تو هیچ است برای فصل خزان هم،بهارداری تو
گواه میدهد این صحن مملوازمردم همیشه «زائر دل بیقرار» داری تو
قـبور این فـقهـا حـاکی است ای بانو تمام دور حـریمت، حصار داری تو
همیشه وهمه جا سربـلند و مغرورم برای هـمچـومـنی افـتخـار داری تو همیشه درحرمت جملهای به لب دارم: شبـیـه فـاطـمه...اما مـزار داری تو